उस्ले सुलेखालाई जोडले लात हान्यो, पेटमा । सुलेखा हलुका चल्मलाइन्, पेट सुम्सुम्याइन् । चुप लागेर बसिन्, कसैलाई भनिनन् । तर फेरी यस्तो भयो भने उस्ले भन्नै पर्छ । त्यतिकैमा फेरी अर्को लात आयो पेटमा - अझ जोडले । 'ठुलो भएर यो फुट्बल खेलाडी हुनेछ,' सुलेखाले पुक्क उठेको पेट फेरी सुम्सुम्याउँदै अनी मुस्कुराउँदै श्रीमानलाई भनिन्।
केही त गर्नै पर्यो..
म बसेँ । बसेर जिन्दगीको लेखाजोखा गर्न थालेँ । खाली भित्ताहरुमा आँखाहरु टोलाउँदथे । 'हैन, केही त गर्नै पर्यो, यसरी झोले भएर कती बाँच्नु ?,' आँफैले आँफैलाई सम्झाउँदथे । अनी निस्चय गरेँ जिन्दगीमा 'केही' गर्ने । सारा शरीर हलुको भयो । करिब २५ मिनेट बसेँ होला म । त्यस्पछी ट्वाइलेट फ्लस गरेँ अनी निस्केँ ।
केही त गर्नै पर्यो..
म बसेँ । बसेर जिन्दगीको लेखाजोखा गर्न थालेँ । खाली भित्ताहरुमा आँखाहरु टोलाउँदथे । 'हैन, केही त गर्नै पर्यो, यसरी झोले भएर कती बाँच्नु ?,' आँफैले आँफैलाई सम्झाउँदथे । अनी निस्चय गरेँ जिन्दगीमा 'केही' गर्ने । सारा शरीर हलुको भयो । करिब २५ मिनेट बसेँ होला म । त्यस्पछी ट्वाइलेट फ्लस गरेँ अनी निस्केँ ।
डलर...
'अनी कैले आउछस् यार नेपाल?'उताबाट मित्रले सोध्यो । 'देशको लागि नि केही गर्नु पर्यो नि । कती डलरमात्र छाप्छस् !' आजकाल म यस्तो 'कैले आउँछस्?' प्रश्नहरुको जवाफमा मुस्कुराइ मात्र दिन्छु । आज पनि फिस्स हाँसे । 'अनी तेरो केहुँदैछ सुना,' मैले सोधेँ ।
'के हुनु यार यस्तै छ,' उस्लेअली निरास हुँदै भन्यो । 'अघिल्लो बर्ष रिजेक्ट भयो, अब टुरिस्ट् भिसा एप्लाई गर्दैछु।'
